สังโยชนสูตร

พระสุตตันตปิฎก อังคุตรนิกาย ทสก-เอกาทสกนิบาต เล่ม ๕ - หน้าที่ 27

๓ . สังโยชนสูตร

ว่าด้วยสังโยชน์ ๑๐ ประการ

[๑๓] ดูก่อนภิกษุทั้งเหล่า สังโยชน์ ๑๐ (เครื่องผูกพัน) ประการนี้ ๑๐ ประการ

เป็นไฉน คือ สังโยชน์เป็นไปในส่วนเบื้องต่ำ ๕ ประการ สังโยชน์เป็น

ไปในส่วนเบื้องบน ๕ ประการ สังโยชน์เป็นไปในส่วนเบื้องต่ำ ๕ ประการ

เป็นไฉน คือ

สักกายทิฏฐิ ๑ (ความเห็นผิดในขันธ์ ๕ ว่าเป็นเรา เป็นตัวตนของเรา)

วิจิกิจฉา ๑ (ความลังเลสงสัยในสภาพธรรม)

สีลพัตตปรามาส ๑ (ความลูบคลำศีลพรตซึ่งเป็นข้อวัตรปฏิบัติที่ผิด)

กามฉันทะ ๑ (ความพอใจในกาม คือ รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ(ความสัมผัส))

พยาบาท ๑ (ความโกรธ ขุ่นเคืองใจ ปองร้าย)

สังโยชน์เป็นไปในส่วนเบื้องต่ำ ๕ ประการนี้.

สังโยชน์เป็น

ไปในส่วนเบื้องบน ๕ ประการเป็นไฉน คือ

รูปราคะ ๑ (โลภะที่ติดข้องในรูปฌาน ติดข้องในรูปภพ)

อรูปราคะ ๑ (โลภะที่ติดข้องในอรูปฌาน ติดข้องในอรูปภพ)

มานะ ๑ (ความสำคัญตน)

อุทธัจจะ ๑ (ความฟุ้งซ่าน)

อวิชชา ๑ (ความไม่รู้)

สังโยชน์เป็นไปในส่วนเบื้องบน

๕ ประการนี้. ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สังโยชน์ ๑๐ ประการนี้แล.

จบสังโยชนสูตรที่ ๓